Το παιχνίδι της 23 Μαΐου του 2009 απέναντι στη Ρόδο, στο γήπεδο του Πανιωνίου, ήταν αυτό που θα έκρινε την άνοδο στην Β’ Εθνική. Ήταν το παιχνίδι που θα καθόριζε τη σύγχρονη ιστορία του Παναιτωλικού, τη φυγή του από τα «πέτρινα» χρόνια.
Ήταν το σημείο όπου ο Παναιτωλικός γύριζε οριστικά σελίδα και θα το έκανε όπως πρέπει, με τη δυναμική της μεγάλης επαρχιακής ομάδας. Με 10.000 λαού στο πλευρό του.
Αρχές Μαΐου του 2009 η ομάδα του Αγρινίου νικά στην Προυσιωτίσσης με 2-0 τη Νίκη Βόλου.
Το γήπεδο που κυριολεκτικά «κόχλαζε», ήταν… προάγγελος του τι θα ακολουθούσε σε λίγες μέρες.
Με ένα πανέμορφο σουτ από τον Περικλή Παπαποστόλου και μία κεφαλιά του Στάθη Καραμαλίκη, ο «Τίτορμος» καθάρισε τους Βολιώτες με συνοπτικές διαδικασίες, μπροστά σε 5.000 κόσμο και «σφράγισε» τη συμμετοχή του στα μπαράζ ανόδου, με αντίπαλο την ομάδα της Ρόδου, η οποία και συμμετείχε στον έτερο όμιλο της Γ’ Εθνικής, που τότε ήταν «χωρισμένη» σε «βορρά» και «νότο».
Για την ιστορία, η τελική βαθμολογία του ομίλου του Παναιτωλικού εκείνης της σεζόν:
- Δόξα Δράμας 76
- Παναιτωλικός 70
- Εορδαϊκός 65
- Μακεδονικός 56
- ΠΑΟ Νέων Επιβατών 52
- Ζάκυνθος 51
- Νίκη Βόλου 49
- Εθνικός Φιλιππιάδας 47
- Φωκικός 47
- Θερμαϊκός 47
- Πυρσός Γρεβενών 46
- Αναγέννηση Γιαννιτσών 45
- Οδυσσέας Αναγέννησης 45
- Λαμία 42
- ΠΑΣ Πρέβεζα 42
- Εθνικός Κατερίνης 22
- Αναγέννηση Άρτας 14
- Ένωση Θράκης 12
Κάπως έτσι, τα πάντα θα κρινόντουσαν στο μπαράζ που ορίστηκε στη Νέα Σμύρνη, στις 23 Μαΐου, μετά από μαραθώνιες διαβουλεύσεις. «Άνοδος ή εμείς ή κανείς» στο Αγρίνιο «σας περιμένουμε ως γηπεδούχοι, θυμίζοντάς σας πως στα εκτός έδρας δε τα καταφέρνετε ποτέ» απαντούσαν οι Ροδίτες. Το τι επικράτησε στο μεσοδιάστημα στο Αγρίνιο δεν μπορεί να περιγραφεί.
4.400 εισιτήρια θα έπαιρνε η κάθε ομάδα, βάσει αρχικού πλάνου. Προφανώς και πήγε «περίπατο», με το κόσμο του Παναιτωλικού να μην καλύπτεται από αυτόν τον αριθμό, σε καμία περίπτωση.
Οι ατελείωτες συζητήσεις και προετοιμασίες για την «απόβαση» στην Αθήνα, οι ουρές για την προμήθεια ενός «μαγικού» εισιτηρίου. Ο αγώνας μονοπωλούσε το ενδιαφέρον. Δεν είναι υπερβολή να πούμε ότι τα διαθέσιμα εισιτήρια για τους φίλους του Παναιτωλικού ήταν λίγα.
Άλλωστε, αρκετός ήταν ο κόσμος που μέχρι τελευταία στιγμή έψαχνε ένα εισιτήριο και δεν κατόρθωσε να βρει. Για αυτούς, δυστυχώς, το ραδιόφωνο θα ήταν η πηγή της ενημέρωσής τους.
Αμάξια και λεωφορεία ξεκίνησαν από το Αγρίνιο με προορισμό την Αθήνα, δημιουργώντας ένα κιτρινομπλέ «ποτάμι» στην εθνική οδό. Αρκετοί ήταν φυσικά και αυτοί που έσπευσαν στο λεκανοπέδιο λίγες μέρες νωρίτερα, σε συγγενείς και φίλους Αιτωλοακαρνάνες που ζούσαν μόνιμα στην πρωτεύουσα.
Κομφούζιο, ντελίριο, πανικός. Οι Αθηναίοι κοιτούσαν σαστισμένοι χιλιάδες κόσμου να φοράει φανέλες με ένα σήμα που δε μπορούσαν να αναγνωρίσουν, μη μπορώντας να πιστέψουν αυτό που έβλεπαν. 300 χιλιόμετρα για τον Παναιτωλικό! Φανταστείτε το σοκ για τους Ροδίτες…
Οι κερκίδες της Νέας Σμύρνης ετοιμάζονταν να ζήσουν κάτι πρωτόγνωρο καθώς ο κόσμος έπαιρνε σιγά σιγά θέσεις. Οι θεοπάλαβοι Αγρινιώτες είχαν καταφέρει να μετατρέψουν κυριολεκτικά την έδρα του Πανιωνίου σε έδρα τους. Ο Παναιτωλικός ήταν λες και έπαιζε στο Αγρίνιο. Και στην έδρα του τα κατάφερνε. Πάντα.
Το ματς ξεκίνησε με 15λεπτη καθυστέρηση. Τα χιλιάδες χαρτάκια που έπεσαν κατά την είσοδο των δύο ομάδων, σε συνδυασμό με τα καπνογόνα και την αφόρητη ζέστη προκάλεσαν μία μικρή εστία φωτιάς.
Δε μπορούσε τίποτα να στερήσει τη νίκη από τον Παναιτωλικό σε αυτό το παιχνίδι. Δεν υπήρχε περίπτωση η ομάδα να μην ανεβεί, παρ’ όλο που μέχρι το 83′ έχανε!
Παναιτωλικός χωρίς άγχος δεν γίνεται. Χρόνια τώρα, το ξέρουμε όλοι μας από πρώτο χέρι. Αυτή είναι και «γλύκα» άλλωστε…
Οι Ροδίτες προηγήθηκαν μόλις στο 5′, με πέναλτι του Ρόμαντσουκ, έπειτα από χέρι του Νάιντου . Η υπεροχή του Παναιτωλικού στο παιχνίδι ήταν καθολική, ιδίως στην επανάληψη.
Καθοριστικό ρόλο σε αυτό έπαιξαν οι αλλαγές, με την είσοδο των Χαραλαμπάκη, Ζορμπά και Ζουρούδη να αλλάζουν άρδην την κατάσταση. Δοκάρι στο 76′ με τον Καραμαλίκη και το άγχος μεγάλωνε…
Ο «Σταθάρας» ήταν αυτός όμως που την έβαλε στα δίχτυα, «ξαλαφρώνοντας» τα πόδια των συμπαικτών του. Ισοφάριση στο 83′ και πανζουρλισμός στον κόσμο του Παναιτωλικού…
Η Νέα Σμύρνη «γέρνει». Ο Παναιτωλικός «σφυροκοπά» τη Ρόδο. Η ισοπαλία παραμένει ώσπου ο τεράστιος Σάκης Παλαιολόγος έκανε ως «από μηχανής θεός» το 2-1 για τους «καμικάζι» του Βασίλη Νταλαπέρα.
Επειδή ορισμένα πράγματα δεν μπορούν να περιγραφούν με λέξεις, ας «μιλήσουν» οι εικόνες.
Εκεί που όλα έδειχναν ότι η Ρόδος θα κέρδιζε τον αγώνα, ο Παναιτωλικός έκανε την μεγάλη ανατροπή. Από τη μια στιγμή στην άλλη ο λαός του Παναιτωλικού βρέθηκε από την κόλαση στον παράδεισο, ενώ αντίθετα, οι Ροδίτες είδαν ένα αδιανόητο σερί νικηφόρων αγώνων και τους κόπους μιας σεζόν να πηγαίνουν στράφι μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα.
Το σφύριγμα της λήξης τους βρήκε πεσμένους στο χορτάρι και τους οπαδούς τους αποσβολωμένους στις κερκίδες. Στον αντίποδα…
Η παναιτωλική λαοθάλασσα ξέσπασε σε ντελίριο ενθουσιασμού και χαράς, με τα πανηγύρια να ξεκινούν από το γήπεδο, όπου και έγινε η… απονομή. Ναι, σα να πήραμε εμείς το πρωτάθλημα ήταν.
Ακολούθησαν σκηνές παραφροσύνης, με χιλιάδες Αγρινιώτες να ξεχύνονται στους δρόμους των Αθηνών, τη στιγμή που γιορτινό ήταν και το κλίμα στο Αγρίνιο. Η επιστροφή των εκδρομέων και της ομάδας θα μείνει χαραγμένη στις μνήμες όλων μας.
Ρόδος (Δημήτρης Σπανός): Παναγιωτόπουλος, Μερεσιώτης (62′ λ. τ. Αντωνίου), Μαλλιάκας, Πελέκης, Χαλούλος, Παπαδόπουλος, Ζαχαράτος, Γκιγκάνι, Λιοσάτος, Ρόμαντσουκ (68′ Μαϊλης), Τριχιάς.
Παναιτωλικός (Βασίλης Νταλαπέρας): Μπαμπανιώτης, Μπακάκης (70′ Χαραλαμπάκης), Θεοδοσιάδης, Παλαιολόγος, Νάιντος (77′ Ζουρούδης), Μπελεβώνης (55′ λ. τ. Ζορμπάς), Δέντσας, Μουμίν, Παπαποστόλου, Ντελγκάδο, Καραμαλίκης.
Και επειδή δεν γίνεται αφιέρωμα στη νίκη αυτή χωρίς το σήμα κατατεθέν της, δείτε τα στιγμιότυπα της αναμέτρησης και την περιγραφή που έμεινε στην ιστορία…
Ως bonus τα εξώφυλλα του «ΦΩΤΟΣ» και της SportDay της επόμενης ημέρας…
Εκπληκτικες στιγμες που θα μεινουν χαραγμενες μεσα μου για παντα…και ποσοι ηταν απ’εξω να λετε που δεν ειχαν εισιτηριο…μονο Παναιτωλικος αδελφια…τιποτα αλλο
Πέρα απ’ το ηρωικό της υπόθεσης, το συγκεκριμένο μπαράζ ήταν τελικά αχρείαστο γιατί στο τέλος ανέβηκαν και οι δυο. Παρ’ όλα αυτά έχει μείνει χαραγμένο στη μνήμη μας κυρίως για τη συγκλονιστικά μαζική παρουσία του κόσμου (μεγαλύτερη από εκείνη στο Άργος το 97) και για τον τρόπο που ήρθε η νίκη με ανατροπή στα τελευταία λεπτά.