Διάγουμε τις πρώτες μέρες του Ιουνίου και πλέον είναι γνωστό ότι ο Παναιτωλικός θα πορευτεί με τον Γκαμπριέλ Σούρερ στον πάγκο του τη νέα σεζόν.
Εντός των προσεχών ημερών ο Αργεντινός τεχνικός και οι συνεργάτες του αναμένονται στο Αγρίνιο, ώστε να επισημοποιηθεί η συνεργασία και να αναλάβουν δουλειά.
Για τρίτη φορά στα χρονικά της παρουσίας του στη Super League ο Παναιτωλικός πηγαίνει σε επιλογή ξένου τεχνικού. Οι δύο προηγούμενες (Πόντες και Κάστρο) η ιστορία τις κατέγραψε ως αποτυχημένες.
Είναι εύλογο στις τάξεις του κόσμου να υπάρχουν σοβαρές επιφυλάξεις. Η ειδοποιός διαφορά ως προς την επιλογή του Σούρερ είναι ότι πρόκειται για έναν άνθρωπο με τεράστιες παραστάσεις στην ποδοσφαιρική του καριέρα και 13χρονη πορεία στην προπονητική.
Αντίθετα, πριν αναλάβουν τον Παναιτωλικό, Πόντες και Κάστρο είχαν εργασθεί σε επίπεδο ακαδημιών μόνο. Εξαίρεση στην περίπτωση Πόντες ένα σύντομο πέρασμα από την Μαρίτιμο. Σε κάθε περίπτωση και ο Σούρερ θα κριθεί επί του έργου του. Πλην όμως πρέπει πρωτίστως να στηριχθεί κατάλληλα.
Αφενός, στήριξη κατάλληλη στήριξη σημαίνει ποιοτικές μεταγραφικές κινήσεις. Οι αποχωρήσεις από το ρόστερ αναμένονται πολλές. Και αρκετοί από τους ποδοσφαιριστές που θα αποτελέσουν παρελθόν ήταν βασικά «γρανάζια» επί Αναστασίου. Όπερ σημαίνει ότι ο Παναιτωλικός δεν κοιτά απλώς να βάλει «πινελιές» στον «καμβά». Σχεδιάζει τη βάση.
Αφετέρου, έγκαιρη. Οι μέρες «κυλούν». Ο Παναιτωλικός πρέπει μέχρι τα τέλη Ιουνίου να έχει «κλείσει» ήδη «μέτωπα» και να επιδιώξει να αποφύγει καθυστερήσεις.
Νομοτελειακά σε καμία μεταγραφική περίοδο δεν γίνεται να κυλήσουν όλα όπως ακριβώς τα υπολογίζει ένα κλαμπ. Νομοτελειακά από την άλλη, όσο πιο πλήρης είναι η ομάδα πριν το βασικό στάδιο της προετοιμασίας, τόσο το καλύτερο για τον προπονητή.
Θα πρέπει νά ξεφύγουμε από τά απαρχαιωμένα στερεότυπα πού κάποιοι μας επέβαλαν τόσα χρόνια… τό ποδόσφαιρο έχει κάνει βήματα και πρέπει και μεις να τά ακολουθήσουμε δεν νοείται να έχουμε ένα ωραίο γήπεδο και αθλητικές εγκαταστάσεις πού θα τό ζήλευαν μεγαλύτερα κλάμπ και να δεινοπαθουμε κάθε χρόνο αν θά μείνουμε ή όχι! τό στοίχημα είναι ότι θά πρέπει νά αλλάξουμε νοοτροπία και νά κυνηγάμε και ευρωπαϊκό εισιτήριο.
Ακριβώς!!!!
Το να θεςχνα κυνηγήσει Ευρωπαϊκό εισιτήριο που αποτελεί ευσεβή κρυφή επιθυμία των οπαδών του χρειάζονται κάποιες βασικές προϋποθέσεις εντελώς διαφορετικές απ τη συνηθισμένη συνταγή που χρησιμοποιούν οι γνωστοί πρωταγωνιστές του Ελληνικού ποδοσφαίρου.Χρειαζεται υπομονή και επιμονή στην βάση του και σε καμία περίπτωση τη τετριμενη τακτική της μετσγραφολογιας που οι περισσότερες μεταγραφές σαυτη τη περίπτωση είναι μετριοτητες από καμμένα χαρτιά.Και είναι λογικό να είναι μετριοτητες από καμμένα χαρτιά γιατί πρόκειται τις περισσότερες,φορές άτομα που βρίσκονται στα τελειώματα της ποδοσφαιρικης τους σταδιοδρομίας που επιζητούν να αποδείξουν πως δεν είναι ξοφλημενοι η να πάρουν όσα μπορούν να πάρουν κοινώς αυτό που λέγεται αρπαχτή. Δηλαδή τι περιμένετε με με περιφερομενους ποδοσφαιριστες που περιφέρονται σαν τους τσιγγάνους να πετύχει το πολυπόθητο όνειρο της ευρωπαϊκής διάκρισης. Πως με τι χρήματα μπορείς να ανταγωνιστεις τη συγκεκριμένη κάστα η μαλλον καλύτερα κλίκα.Κατι άλλο είναι αυτό που χρειαζεται. Προσοχή στις υποδομές του να βγάλει νέα παιδιά να σταθεί τυχερός να είναι αξιόλογα ταλέντα που θα προωθηθούν στην πρώτη ομάδα και δε θα πωληθούν στα κλεισίματα κάθε πειρασμού εξαγοράς και οι μεταγραφικές προσθήκες να είναι περιορισμένες.Ετσι μπορείς να σπάσεις το απόστημα καινασαι στη τετράδα και με το ευρωπαϊκό εισιτήριο να αποσπάσεις οικονομικά οφέλη να σταθείς καλύτερα. Επενδύοντας πλέον σε νέο αίμα και αμοίβοντας παράλληλα τη βάση που σε έκανε να διακριθείς καταφέρνεις να καταδιώξεις. Με το να ψάχνεσαι σε απίθανες μεταγραφές αλλοδαπών ψωνίζοντας απ το καλάθι της λαϊκής δε φτιάχνεις αυτό που ονειρεύεσαι αλλά μια παράγκα για τα πανηγύρια της λαϊκής. Χρειάζεται όραμα κι όχι εκ του πρόχειρου εντυπωσιακές ενέργειες που ξεφουσκώνουν αμμεσα και δείχνει ότι κάνεις μια τρύπα στο νερό. Εύκολο είναι να επενδύσεις σε μπαρουτοκαπνισμενες μετριοτητες γερασμένος ηλικίας λαικιστι καμμένα χαρτιά αλλά δεν υπάρχουν προοπτικές
Σωστά τα παραπάνω, αλλά μιλάμε για την ελληνική πραγματικότητα, δηλαδή για το σχεδόν τίποτα! Για άλλη μια χρονιά θα δούμε το στραπατσο των ομάδων που θα πάνε Ευρώπη. Στον Παναιτωλικό τώρα: Καλώς η κακώς, ο σύγχρονος Παναιτωλικός ταυτίζεται με τον Κωστούλα. Και η δεκάχρονη παρουσία του, επίσης. Πόσο θα είναι ακόμη αυτός ο άνθρωπος στο τιμόνι της ομάδας; Ο Αστέρας Τρίπολης, για παράδειγμα, πως έφτιαξε μια πολύ καλή ομάδα όταν βγήκε Ευρώπη, παίζοντας για δύο τρία χρόνια ωραίο ποδόσφαιρο; Ποια ελληνική ομάδα στηρίζεται στις ακαδημίες της; Ακόμη και ο Παναιτωλικός, όταν είχε Μαρτίνες, Βιγιαφανιες κλπ, έπαιξε ωραίο ποδόσφαιρο. Πιστεύω ότι υπάρχουν οι προϋποθέσεις, φυσικά με μεγαλύτερο μπάτζετ. Δεν είναι κακό όλοι εμείς που αγαπάμε με πάθος την ομάδα μας, να προσδοκούμε κάτι καλύτερο… Σε τούτη τη ζωή, φυσικά!!!! Είπαμε, για το ελληνικό ποδόσφαιρο μιλάμε …
Αστέρας Τρίπολης και Ατρόμητος Αθηνών η και ΠΑΣ Γιάννινα κερδισαν ευρωπαϊκά εισιτήρια σε περιόδους που η ΑΕΚ και Άρης ήταν στη Γ και Β εθνικη η ακόμα που υπήρχε σχετική τιμωρία ευρωπαϊκής εξόδου από τιμωρία.Επιμενω οι καλύτερες μεταγραφές για τον Παναιτωλικό είναι η προώθηση των δικών του παιδιών απ την εφηβική ομάδα. Και εννοείται να μπορεί εκτός απ το να τα προωθήσει στην ομάδα να μη γίνεται θηραμα η ομάδα του Παναιτωλικου να τα ξεπουλαει.Οι μεταγραφές,είναι λύσεις ανάγκης και μπαλώματα.
Όλα αυτά πού προαναφερατε έχουν νά κάνουν μόνο και μόνο με την ελληνική νοοτροπία σχολές όπως ή Ολλανδία ή Γαλλία και άλλες προωθούν παιδιά απ’τις ακαδημίες αλλά εκεί υπάρχει και ποδοσφαιρική παιδία όπως εγκαταστάσεις με προπονητές ευγνωσμενης αξίας και προοπτική για ανέλιξη εδώ είμαστε πολύ πίσω σέ αυτά διότι ό φίλαθλος κόσμος δεν είναι εκπαιδευμένος και δεν έχει υπομονή και επιμονή και όλα γυρίζουν γύρω από τό στοίχημα την μίζα την αρπαχτη και τόν τυχωδιοκτισμο με άλλα λόγια τό ελληνικό ποδόσφαιρο όπως είναι τώρα δεν έχει μέλλον.