Στον βούρκο, όταν μαλώνουν τα βουβάλια την πληρώνουν τα βατράχια…

Όπου βούρκος ίσον ελληνικό ποδόσφαιρο, όπου βουβάλια ίσον «οι μεγάλοι» (ο Θεός να τους κάνει) και όπου βατράχια ίσον εμείς οι υπόλοιποι κοινοί θνητοί.

Έτυχε να είναι οπαδοί του Ολυμπιακού αυτοί που πρωταγωνίστησαν στα επεισόδια του Ρέντη, που πέταξαν την κροτίδα στον Χουάνκαρ, που βρίσκονται στο επίκεντρο τις τελευταίες ημέρες.

Ένα χρόνο πριν ήταν οπαδοί του ΠΑΟΚ που δολοφόνησαν τον Άλκη Καμπανό. Προ ολίγων μηνών ο Μιχάλης Κατσούρης έπεφτε νεκρός σε συμπλοκή οργανωμένων ΑΕΚ-Ντιναμό Ζάγκρεμπ-Παναθηναϊκού. Πηγαίνοντας παραπίσω μπορούμε να βρούμε δεκάδες περιπτώσεις που οπαδοί όλων των «μεγάλων» έκαναν πράγματα που έχουν στιγματίσει με μελανά γράμματα το οπαδικό κίνημα της χώρας εσαεί. Με το πλέον χαρακτηριστική ανάμνηση την πεζογέφυρα του Πανθεσσαλικού.

Ισοπέδωσαν τα πάντα, διέλυσαν το ελληνικό ποδόσφαιρο. Κατευθύνουν, εκφοβίζουν, τραμπουκίζουν, μπουκάρουν στα γήπεδα με πιστόλια (το έχουμε δει και αυτό), κάνουν το άσπρο-μαύρο. Με σκοπό, όλα.

Ακέραια και ατόφια την ευθύνη για την κατάσταση που επικρατεί φέρουν ΟΛΟΙ αυτοί. Και την στιγμή που μιλάμε «φαγώνονται» πάνω από το «πτώμα» του. Με μπροστάρηδες τα ΜΜΕ τους, τους οπαδοδημοσιογράφους τους -άλλο τεράστιο μερίδιο ευθύνης εδώ- και ότι άλλο μέσο έχει στην διάθεσή του ο καθένας τους.

Ποιοι; Οι «μεγάλοι» και οι ιδιοκτήτες τους. Βάλτε τους σε όποια σειρά θέλετε.

Και κάπως έτσι το πρωτάθλημα της Super League οδηγείται ξανά σε ένα ιδιότυπο Lockdown. Αν μη τι άλλο δεν πλήττει κανείς ποτέ με αυτή την διοργάνωση. Ή τέλος πάντων ότι έχει απομείνει από αυτή, έτσι όπως την έκαναν.

Και μένουμε να κοιτιόμαστε μεταξύ μας και να απορούμε γιατί μας «κόβουν» το γήπεδο…

Το τι λέγεται και γράφεται από το πρωί δεν έχει προηγούμενο. Τόσα χρόνια αδιαφορίας και ατιμωρησίας ωστόσο, με τις ευλογίες της εκάστοτε κυβέρνησης, έδωσε κάθε δικαίωμα.

Κάποια στιγμή θα πρέπει να ειπωθούν ορισμένα πράγματα από τα στόματα αυτών που πρέπει με ονόματα και επίθετα. Μπορούν να το κάνουν; Δυστυχώς, όχι. Και να είχαν την δύναμη, δεν θέλουν. Κι ούτε θα θελήσουν. Και σήμερα όλοι τους είπαν πολλά. Με ονόματα δεν μίλησε κανείς.

Για τους οπαδικούς στρατούς με τα καδρόνια, τις φωτοβολίδες και τα στειλιάρια ΔΕΝ φταίνε όλοι. ΔΕΝ φταίει ο Παναιτωλικός και ο κάθε Παναιτωλικός. Πώς να το κάνουμε; Φταίνε αυτοί που τους συντηρούν, τους χρηματοδοτούν, τους υποθάλπουν.

Για το κατάντημα του ελληνικού ποδοσφαίρου ΔΕΝ φταίνε όλοι. Φταίνε οι παραδοσιακά κρατούντες τις τύχες του στα χέρια τους εδώ και χρόνια. Και οι οποίοι είτε λιγότερο, είτε περισσότερο έβαλαν το «λιθάρι» τους στο κατάντημα.

Φταίμε τέλος όλοι εμείς σε κάτι άλλο, όμως. Φταίμε ως κοινωνία. Ανεξαρτήτου ομάδας. Γιατί «μπάχαλα» έχουμε δει παντού. Ο χουλιγκανισμός δεν είναι μόνο ελληνικό κοινωνικό πρόβλημα. Απλώς στην Ελλάδα ως είθισται είμαστε της υπερβολής, σε όλα.

Ο Άρης Καμπανός, πατέρας του δολοφονηθέντος Αλκη, νωρίτερα μέσα στη μέρα δήλωσε τα παρακάτω. Συνοψίζουν όλα όσα πολλοί θα προσπαθήσουν να γράψουν και να αναλύσουν φλυαρώντας.

«Υπάρχει όχι μόνο το θέμα της αποτροπής, αλλά και της πρόληψης. Κοινός παρανομαστής σε όλα τα επεισόδια είναι ότι πρόκειται για μια γενιά που μεγάλωσε με την οικονομική κρίση. Αυτή τη γενιά τη χάσαμε, γιατί υπάρχει πολλή οργή, θυμός, μίσος. Δεν φταίνε τόσο τα ίδια τα παιδιά, αλλά οι γονείς που γνωρίζουν τι κάνουν, και είναι ακόμη χειρότερο αν δεν γνωρίζουν. Οι γονείς από τα 400 άτομα που προσήχθησαν διαμαρτυρήθηκαν, αλλά έπρεπε να καταλάβουν ότι κάτι λάθος έκαναν. Δεν φταίει το ποδόσφαιρο, το μπάσκετ, το βόλεϊ, αυτά είναι αθλήματα! Είναι ευθύνη όλων μας. Το να κρατάει κάποιος φωτοβολίδα ή μαχαίρι σημαίνει ότι το έχει ξανακάνει. Αν δεν ξέρουν οι οικογένειες τι κάνουν τα παιδιά τους, είναι ακόμη χειρότερο. Πρέπει να σκύψει πάνω από το πρόβλημα όλη η κοινωνία. Υπάρχουν άνθρωποι που καθοδηγούν αυτά τα παιδιά, κακοποιητικά στοιχεία, αντί να τα καθοδηγεί η οικογένεια ή η πολιτεία. Έχει χαθεί η ηθική πυξίδα. Χάνουμε παιδιά σε άσχημες πράξεις».

Και εμφανέστατα πλέον ακόμα και οι τελευταίοι ρομαντικοί που ήθελαν πίσω τις Κυριακές τους έχουν αρχίσει να κουράζονται…