Ανακοίνωση εξέδωσε η Θύρα 6, μετά και το φινάλε της κανονικής διάρκειας του πρωταθλήματος και την μη επίτευξη του στόχου της οκτάδας από τον Παναιτωλικό.
Ουσιαστικά, πρόκειται για ένα πρόωρο «ταμείο» της σεζόν. Γίνεται ξεχωριστή μνεία στον εξαιρετικό πρώτο γύρο, με τους οργανωμένους να αξιολογούν ως σημείο καμπής τον περασμένο Ιανουάριο για το τελικό αποτέλεσμα.
Τονίζουν ότι «μπήκε αρνητικό πρόσημο σε μια σεζόν που ο Παναιτωλικός φάνηκε να ξεφεύγει από την μετριότητα» καθώς και ότι «Η τελική βαθμολογική κατάταξη κρίνεται από εμάς ως άλλη μία αγωνιστική αποτυχία».
«Σε έναν χρόνο κλείνουμε τα 100, ο λαός του Παναιτωλικού είναι πάντα εδώ, στις χαρές, στις πίκρες και είναι πεινασμένος για διάκριση. Δυστυχώς ή ευτυχώς το ποδόσφαιρο είναι κάτι παραπάνω από ένα απλό άθλημα, ο Παναιτωλικός είναι κάτι παραπάνω από απλά μια ομάδα. Είναι ο πρεσβευτής μιας ολόκληρης πόλης, ενός νομού. Η καρδιά του Παναιτωλικού χτυπά μαζί με τις καρδιές χιλιάδων ανθρώπων. Οι στιγμές είναι ιστορικές, ας αναλογιστούμε όλοι τις ευθύνες μας», καταλήγει η ανακοίνωση.
Αναλυτικά:
«Το τέλος της κανονικής διάρκειας της σεζόν μας άφησε με μια μεγάλη πικρία κι ένα μεγάλο γιατί. Ένα μεγάλο γιατί που μας ταλαιπωρεί και μας κυνηγάει εδώ και χρόνια. Δεν αξίζει στον Παναιτωλικό να μένει εκτός 8άδας, αυτό πρέπει να το καταλαβαίνουν όλοι όσοι αποτελούν και θα αποτελέσουν μέρος αυτού του οργανισμού.
Ο Παναιτωλικός των ελάχιστων αγωνιστικών επιτυχιών, ακόμα και σε σύγκριση με πολλές επαρχιακές ομάδες της χώρας, παραμένει διαχρονικά 6ος στον μέσο όρο εισιτηρίων τα τελευταία πολλά χρόνια που αγωνίζεται στην Super League. Όσο αφορά τις χαμηλότερες κατηγορίες, ο κόσμος του Παναιτωλικού έχει καταρρίψει κάθε ρεκόρ εντός κι εκτός έδρας μέχρι να φτάσει στα “σαλόνια”. Δεν χρειάζονται πολλά λόγια για την γενικότερη στήριξη άσχετα από τους αριθμούς και τα εισιτήρια. Με μια μικρή σπίθα μετά από χρόνια, πήραν όλοι μια μικρή γεύση. Ας προσθέσουμε και τα υπόλοιπα μέρη αυτού του οργανισμού. Η μεγάλη και καθαρή ιστορία του κόντρα στην αδικία και τις δυσκολίες, το τεράστιο κοινωνικό του έργο, η υγεία που αποπνέει τις τελευταίες δεκαετίες, οι εγκαταστάσεις, οι ακαδημίες του. Μην γελιόμαστε, ο Παναιτωλικός αξίζει πολλά περισσότερα από το να παλεύει για την παραμονή του.
Η φετινή σεζόν ξεκίνησε δυστυχώς μουδιασμένα, χωρίς μεγάλες βλέψεις και τα πρώτα αποτελέσματα ήταν ιδιαίτερα ανησυχητικά. Αργότερα ήρθε ένας ακόμα πρόωρος αποκλεισμός από το κύπελλο που με την κλήρωση που ακολούθησε έγινε ακόμα πιο επώδυνος. Όλα έδειχναν ότι θα ζούσαμε άλλη μια σεζόν ψυχολογικής εξαθλίωσης που στην καλύτερη θα έκλεινε με μια ακόμη ζόρικη παραμονή. Αυτό που ακολούθησε όμως ήταν μοναδικό, ο διακόπτης γύρισε και η ομάδα πραγματοποιώντας έναν εξαιρετικό πρώτο γύρο βρίσκεται σταθερά στις θέσεις 5-8 γεμίζοντάς μας μετά από χρόνια όνειρα και φιλοδοξίες. Όλους αυτούς τους μήνες είδαμε πάθος, ασταμάτητο τρέξιμο, ομάδα οικογένεια σε όλους τους τομείς. Είδαμε έναν Παναιτωλικό που κοίταξε κάθε αντίπαλο στα μάτια, που δεν φοβήθηκε κανέναν και πέταξε από πάνω του την ηττοπάθεια και τις ήττες ”εντός προγράμματος”.
Σημείο καμπής για εμάς, ο Ιανουάριος που βρίσκει τον Παναιτωλικό σταθερά ψηλά, αποδυναμωμένο όμως μετά από τη φυγή βασικότατου παίκτη. Εκεί διοίκηση και προπονητής δεν φάνηκαν να έχουν τη διάθεση να ενισχύσουν την προσπάθεια. Όλος ο κόσμος φώναζε και ρωτούσε αλλά η απάντηση που έπαιρνε ήταν ότι είμαστε πλήρεις. Πλήρεις μόνο για την παραμονή ίσως, όπως και αποδείχτηκε. Στα παιχνίδια που ακολούθησαν η ομάδα φάνηκε επηρεασμένη και να μην έχει ξεκάθαρο πλάνο. Ακολούθησαν λανθασμένες επιλογές – εμμονές και κακό ποδόσφαιρο. Η ομάδα παρότι δεν έχασε τον μαχητικό χαρακτήρα της, άρχισε να σβήνει, να ξεμένει, φτάνοντας στα πικρά γενέθλια της Κυριακής. Κάπως έτσι, μπήκε αρνητικό πρόσημο σε μια σεζόν που φάνηκε να ξεφεύγει από την μετριότητα. Είναι αδιανόητο για εμάς, κάθε φορά που η ομάδα φτάνει τόσο κοντά σε κάποια διάκριση να εμφανίζεται κατώτερη των περιστάσεων. Είναι μια τρομακτική, επαναλαμβανόμενη σύμπτωση. Η τελική βαθμολογική κατάταξη κρίνεται από εμάς ως άλλη μία αγωνιστική αποτυχία.
Είμαστε Παναιτωλικός, δεν είμαστε ομάδα των μεγάλων κέντρων, των μεγάλων επιτυχιών, των μεγάλων μπάτζετ, των συμμαχιών, των αθέμιτων μέσων. Ξέρουμε από την πρώτη στιγμή ότι ο δρόμος μας είναι δύσκολος, ξέρουμε ότι είμαστε καταδικασμένοι να κυνηγάμε τις υπερβάσεις σε όλους τους τομείς. Δεν θα συμβιβαστούμε ποτέ με την μετριότητα και την ηττοπάθεια. Σε έναν χρόνο κλείνουμε τα 100, ο λαός του Παναιτωλικού είναι πάντα εδώ, στις χαρές, στις πίκρες και είναι πεινασμένος για διάκριση. Δυστυχώς ή ευτυχώς το ποδόσφαιρο είναι κάτι παραπάνω από ένα απλό άθλημα, ο Παναιτωλικός είναι κάτι παραπάνω από απλά μια ομάδα. Είναι ο πρεσβευτής μιας ολόκληρης πόλης, ενός νομού. Η καρδιά του Παναιτωλικού χτυπά μαζί με τις καρδιές χιλιάδων ανθρώπων. Οι στιγμές είναι ιστορικές, ας αναλογιστούμε όλοι τις ευθύνες μας».
Πιο ξεκάθαρη θέση δεν υπάρχει !!! Μπράβο στα παιδιά
Ξεπέρασε και τα σχόλια των υπευθύνων του titormosnet η ανακοίνωση. Σταχυολόγησε τα διάφορα σχόλια που έχουν γραφεί κατά καιρούς εδώ μέσα και είχαν εντοπίσει τα αίτια της πτωτικής πορείας της ομάδας, χωρίς καμία προσπάθεια ανασχέτησης από τους κυρίους υπεύθυνους συμπεριλαμβανομένου και του προπονητή. Αν κάποιοι κουράστηκαν ας συντομεύσουν τη διάδοχη κατάσταση. Θα είναι το καλύτερο δώρο για τα 100στά γεννέθλια του ΠΑΝΑΙ
Μια χαρα τα λετε.Ο τραγικος αυτος προπονητης,με το αντιποδοσφαιρο που παιζει νομιζε οτι με το να σας κολακευει μονοτονα καθε αγωνιστικη(δεν υπαρχει τετοιο προηγουμενο κολακιας στο παγκοσμιο ποδοσφαιρο),θα σωθει αλλα βλεπω δεν τσιμπατε.Δεν υπαρχει προηγουμενο να θελει μια ομαδα μονο νικη και να σε παιζει μια μικρομεσια ομαδα στο 1/3 του γηπεδου στην εδρα σου.Ο χειροτερος με διαφορα προπονητης της κατηγοριας.
Μόνο να σώζει ομάδες στα play out μπορεί ο άνθρωπος, τίποτε περισσότερο.
Θαρραλεα ανακοινωση διοτι λεει αληθεια.
Και κατι αλλο.Ποιος λεει οτι σωθηκαμε ευκολα;;
Ο Πετράκης μια χαρά προπονητής είναι.Αλλα πρέπει να τους φέρουν και ποιοτικούς παίκτες.Με αυτούς που έχει είναι θαύμα η θέση που είμαστε.Το μόνο λάθος ήταν που τον Ιανουάριο δεν ζήτησε παίκτες για να μην χαλάσει την διάθεση στους υπόλοιπους.Αν είχε πάρει δύο παικτακια ακόμα θα ήμασταν οκταδα.
Οσο και να πηγαινεις σε καθε αγωνα και να τους χειροκροτεις στην θυρα 6,αμα δεν εισαι καλος προπονητης δεν πας πουθενα,στο τελος η αληθεια θα φανει.Bill θελω να σου κανω μια ερωτηση.Στο παιχνιδι με λειβαδεια εξω εκτος απο το πεναλτυ δεν ειχαμε μια τελικη εαν θυμασαι.Στο παιχνιδι με λειβαδεια εντος θελεις μονο νικη και σε παιζει η λειβαδεια στο 1/3 του γηπεδου.Ειναι εικονα ομαδας αυτη,μετα απο δυο χρονια με τον ιδιο προπονητη?Να μην αναφερω αλλους δεκα αγωνες που παιξαμε τραγικα και το ξερεις.Επομενως ενω εισαι παναιτωλικος σχολια τυπου ο πετρακης μια χαρα προπονητης ειναι δεν στεκουν.Ασε που οι αλλες ομαδες των πλαυ αουτ παιζουν βρωμικο παιχνιδι και δεν ειναι εντελως εξασφαλισμενη η παραμονη.
Σα να βιάζονται λίγο. Η σεζόν δεν τελείωσε και είναι ακόμα 30 βαθμοί να παιχτούν.
Με το υλικό που έχει η ομάδα δεν μπορεί δυστυχώς να παίξει ποδόσφαιρο κατοχής.Για αυτό παίζει με αντεπιθέσεις.και εμένα μου αρέσει το επιθετικό ποδόσφαιρο αλλά αν η ομάδα αυτή ανοιχτεί σε κάθε παιχνίδι θα τρώει τριάρες.Για αυτο λέω ότι έπρεπε να ζητήσει δημιουργικούς και επιθετικογενεις παίκτες.Η ομάδα πρέπει να σωθεί και μαθηματικά και του χρόνου να πέσουν χρήματα για παίκτες,γιατί πιάσαμε ταβάνι με αυτούς τους παίκτες.τι να κάνει ο πετρακης; Προσπαθεί με αυτούς που έχει να κάνει το καλύτερο.το μόνο που του καταλογίζω είναι ότι δεν βγήκε να ζητήσει μεταγραφές τον Ιανουάριο και τώρα τα ακούει.