Το να είσαι πνευματικά ανέτοιμος σε τέτοια ματς απαγορεύεται

Όλοι γνώριζαν την σημασία του αγώνα με τον Ατρόμητο. Ωστόσο ο Παναιτωλικός του Πετράκη παρουσιάστηκε πνευματικά ανέτοιμος και η απόδοσή του ήταν επιεικώς κάκιστη. Μοιραία ηττήθηκε και βρίσκεται πλέον εκτός οκτάδας.

Του Κωνσταντίνου Ρίγκου

Τέτοια εικόνα από τον Παναιτωλικό στην σεζόν που διάγουμε δεν είχαμε ξαναδεί. Ακόμα και σε άλλα παιχνίδια που έχασε, το έκανε έχοντας κατά γενική ομολογία, καλή απόδοση.

Απέναντι στον Ατρόμητο, η ομάδα δεν βλεπόταν.

Από το ξεκίνημα του παιχνιδιού φαινόταν μία διάχυτη νευρικότητα. Από τα λάθη στις αρχές, πίσω στην άμυνα με τον Τσάβες. Μαζεμένες γκάφες. Όσο περνούσε η ώρα οι Αγρινιώτες πιστοποιούσαν απλώς ότι δεν μπορούσαν να ανταποκριθούν στο γήπεδο.

Ελάχιστοι διασώθηκαν. Ο Μαυρίας, για παράδειγμα, το πάλεψε. Ο Μαϊντέβατς και ο Ρόα το προσπάθησαν. Από εκεί και πέρα το χάος. Πέρες, Λιάβας και ιδίως ο Μπουζούκης έκαναν κάκιστη εμφάνιση. Ο Παντελάκης υπέπεσε σε παιδαριώδες λάθος και «καταδίκασε» ουσιαστικά τις όποιες πιθανότητες υπήρχαν. Εκ των αλλαγών, ουδείς έδωσε πράγματα. Αφήνουμε τον Τετέι εκτός αυτού, βέβαια, καθότι ντεμπουτάρισε.

Με τέτοια εικόνα, ακόμα και αν δεν υπάρχει πέναλτι στην φάση του Σιέλη, πράγμα για το οποίο επιφυλάσσομαι, δεν μπορεί να μιλήσει κανείς για τίποτα άλλο. Ο Παναιτωλικός ηττήθηκε γιατί ήταν τραγικός. Και το σκορ θα μπορούσε να είχε πάρει διαστάσεις στο δεύτερο μέρος.

Ο Γιάννης Πετράκης πιστώθηκε πολλές φορές τα εύσημα για τα όσα έχει παρουσιάσει η ομάδα του φέτος. Φέρει εν προκειμένω ατόφια ευθύνη για την κάκιστη εικόνα. Δεν είχε «απαντήσεις» απέναντι στον Γκαρσία, που με το 3-5-2 του μπλόκαρε εντελώς τον Παναιτωλικό. Η επιλογή του να αποσύρει τον κιτρινισμένο Σιέλη για να περάσει στο γήπεδο τον Μπελεβώνη στις αρχές του ημιχρόνου, αλλάζοντας σχηματισμό, επ’ ουδενί δεν απέδωσε. Ήρθε και η (σωστή) αποβολή και «έδεσε». Στο δεύτερο ημίχρονο η ομάδα ήταν χαμένη στο γήπεδο. Και είναι όλα προϊόν των επιλογών του.

Το μείζον που πρέπει να προβληματίσει είναι ότι σε ένα παιχνίδι που υπήρχε τέτοιος βαθμός κρισιμότητας, η ομάδα ήταν πολύ κατώτερη των περιστάσεων. Πνευματικά ανέτοιμη. ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ.

Και το λέμε αυτό γιατί και τα εναπομείναντα πέντε ίδια σημασία έχουν. Θα πρέπει όλοι να καταλάβουν ότι η οκτάδα είναι αυτοσκοπός. Να δώσουν τα πάντα και να «πεθάνουν» μέσα στο χορτάρι για να τον πετύχουν.

Στις τελευταίες επτά αγωνιστικές ο Τίτορμος έχει έξι ήττες και μία νίκη, αυτή απέναντι στον ΟΦΗ. Σε αυτά τα παιχνίδια έχει σκοράρει μόλις ένα γκολ. Απέναντι στον Ατρόμητο δε, οι φάσεις που δημιούργησε μετριούνται στα δάχτυλα του ενός χεριού. Και από στατικές μπάλες. Γιατί περιοχή δεν πάτησε. Για να πάρεις βαθμούς θες δημιουργία και γκολ. Ο Παναιτωλικός έχει σαφές έλλειμμα σε αυτό το κομμάτι και θα πρέπει να αξιολογηθεί κατάλληλα. OK, ο Τετέι ήρθε. Μπήκε να παίξει αλλά αρκεί; Το μεταγραφικό «παράθυρο» των ελεύθερων είναι ακόμα ανοικτό.

Ο τεχνικός του Παναιτωλικού πιστεύει το υλικό που έχει στα χέρια του. Και καλά κάνει, τονίζεται ξανά. Με αυτούς είναι εδώ που είναι σήμερα. Υπάρχουν όμως ζητήματα που πρέπει να επισημαίνονται. Όπως το παραπάνω.

Από εκεί και πέρα, όσο απαγορεύεται να παρουσιαστεί ξανά έτσι ο Παναιτωλικός, άλλο τόσο απαγορεύεται σε αυτό το χρονικό σημείο να εγκαταλειφθεί η πίστη στους ποδοσφαιριστές. Δύο βαθμοί χωρίζουν τον Τίτορμο από την 7η θέση, υπάρχουν ακόμα πέντε παιχνίδια.

Κλείνοντας, ένα πράγμα. Ο κόσμος του Παναιτωλικού θέλει να δει την υπέρβαση. Την δικαιούται. Ή η ήττα αυτή θα αποτελέσει το εφαλτήριο για να «γυρίσει ο διακόπτης» ή θα μείνουμε εδώ και ουσιαστικά η χρονιά θα τελειώσει, μπαίνοντας για μία ακόμα φορά στα play outs και σε σκέψεις -έστω και μικρότερες- περί παραμονής. Γεγονός που ασφαλώς θα συνιστά τεράστιο πισωγύρισμα.

Τίποτα δεν έχει κριθεί, τίποτα δεν έχει χαθεί. Το κίνητρο υπάρχει και περιγράφεται στις παραπάνω γραμμές. Θα πρέπει όλοι να το αντιληφθούν, να το κάνουν έμμονη ιδέα στο κεφάλι τους και να πάρουν διπλό στον Βόλο.