Ο Λουίτζι Τσένναμο επέστρεψε στον Παναιτωλικό και θα είναι ο νέος προπονητής τερματοφυλάκων, ενόψει της νέας αγωνιστικής περιόδου.
Θα είναι η δεύτερη θητεία του στην ομάδα, μετά τη συνεργασία του με τον Τραϊανό Δέλλα το 2018, ενώ το 2019 αποχώρησε με προορισμό τις ακαδημίες του Ολυμπιακού.
Ο Τσέναμο μίλησε στην τηλεόραση του Αχελώου και τον Αλέξανδρο Κουτσιούμπα, αναφερόμενος στην επιστροφή του στην ομάδα και τα συναισθήματά του, για την επικοινωνία με διοίκηση και Σούρερ, ενώ τόνισε την σταθερότητα που έχει ο Σύλλογος όλα αυτά τα χρόνια, αναγνωρίζοντας την προσφορά του Φώτη Κωστούλα.
Μίλησε για το δέσιμό του με τον κόσμο, την χημεία που υπήρξε στη χρονιά της ανόδου, την εμπειρία του ως προπονητής τερματοφυλάκων στις ακαδημίες Ολυμπιακού, Αλ Φαϊσαλί και ΑΕΛ, ενώ τέλος έστειλε το δικό του μήνυμα στον κόσμο του Παναιτωλικού.
Αναλυτικά:
Για τα συναισθήματά του στην επιστροφή του στον Παναιτωλικό, στη 2η θητεία του ως προπονητής τερματοφυλάκων:
Είμαι πάρα πολύ χαρούμενος, γνωρίζετε ποια είναι η σχέση μου με την ομάδα, με τον κόσμο της ομάδας και με όλα όσα πρεσβεύει ο Παναιτωλικός. Και δεύτερη και τρίτη και τέταρτη φορά, όσα χρόνια κι αν περάσουν όπως κι αν τα φέρει η ζωή, όσες φορές κι αν φύγω από την ομάδα, στο σπίτι σου πάντα επιστρέφεις κι επειδή τον Παναιτωλικό τον νιώθω σαν σπίτι μου, όσο ζω κι αναπνέω θα επιστρέφω με οποιαδήποτε ιδιότητα, έστω και σαν του φιλάθλου.
«Ήξερα ότι κάποια στιγμή θα επιστρέψω ξανά»
Ένιωθα ακριβώς όπως τότε, δεν έχει αλλάξει τίποτα μέσα σε όλα αυτά τα χρόνια, όσες ομάδες κι αν άλλαξα με τη νέα μου επαγγελματική ιδιότητα, όταν κάτι το έχεις μέσα στην καρδιά σου δεν αλλάζει, το “εις το επανιδείν” το εννοούσα όταν αποχώρησα την τελευταία φορά και έπεσα μέσα.
Η επικοινωνία του με διοίκηση αλλά και τον Γκάμπριελ Σούρερ:
Έχω επικοινωνήσει με τους πάντες και με τη διοίκηση και με τον προπονητή, πλέον δρομολογούμε ότι χρειάζεται, ο καθένας αλλά κι εγώ από το πόστο μου, ως προπονητής τερματοφυλάκων ετοιμαζόμαστε για τη νέα σεζόν.
«Ο Παναιτωλικός δείχνει σταθερότητα όλα αυτά τα χρόνια»:
Από τη στιγμή που η διοίκηση αποφάσισε να μη συνεχίσει με τον προηγούμενο προπονητή, κάτι παραπάνω ξέρει. Ο Παναιτωλικός δείχνει σταθερότητα όλα αυτά τα χρόνια. Το να είσαι σταθερός σε μια κατηγορία, μη μπλέκοντας σε ακραία σενάρια υποβιβασμού, δηλαδή το να μην είσαι στις τελευταίες θέσεις και να χαροπαλεύεις είναι ένας δείκτης υγείας, το να καταφέρνεις να έχεις σταθερή πορεία στη Σούπερ Λίγκ είναι υγιές και μεγάλη επιτυχία.
Δε θα πρέπει να περνάει ως αμελητέα ποσότητα στον κόσμο, δεν είναι εύκολο να κάνεις το βήμα παραπάνω. Τόσες ομάδες που έχουν περισσότερα χρόνια στη Σούπερ Λίγκ, δεν το έχουν καταφέρει. Είναι μεγάλη επιτυχία της ομάδας, διοίκησης και κόσμου που έχουν καταφέρει να έχει αυτή τη σταθερότητα, το να βλέπουμε μισογεμάτο το ποτήρι και η ομάδα να δίνει σταθερά το παρόν κάθε χρόνο στη Σούπερ Λίγκ, χωρίς να εμπλέκεται σε σενάρια υποβιβασμού.
Για το αν περίμενε πριν χρόνια στην προσπάθεια ανόδου, την σταθεροποίηση αργότερα στη μεγάλη κατηγορία αλλά και το δέσιμο με τον κόσμο:
Φώτης Κωστούλας. Όσο ήταν στο τιμόνι της ομάδας ο Φώτης Κωστούλας, δεν είχαμε να φοβηθούμε τίποτα, αργά ή γρήγορα θα ερχόταν αυτή η σταθεροποίηση. Εκείνη η σεζόν 2010-2011, δεν ήταν απλά μια άνοδος μιας ομάδας. Και ο Παναιτωλικός εκείνη την περίοδο και εγώ ψάχναμε να δώσουμε απαντήσεις. Ψάχναμε να δείξουμε στον ελληνικό ποδοσφαιρικό χάρτη ότι αξίζουμε και δικαιούμαστε κάτι παραπάνω.
Ο δε Παναιτωλικός και η κοινωνία του ήθελαν να δείξουν ότι δεν αξίζουν να είναι 34 χρόνια στην αφάνεια και τα αλώνια και εγώ ερχόμουν από μια πενταετία στα 30 μου, τα τελευταία πέντε μου χρόνια, που για διάφορους λόγους θεωρώ ότι δεν έπαιρνα αυτό που άξιζα όυτε ως αναγνώριση αλλά ούτε οι μετοχές μου στον ποδοσφαιρικό χάρτη δεν ήταν αυτές που έπρεπε να είναι.
Νιώθαμε λοιπόν αδικημένοι, οπότε υπήρχε ένα δέσιμο, υπήρχε πολύ μεγάλη χημεία, υπήρχαν κοινοί στόχοι, κι όλο αυτό βγήκε στο γήπεδο, στον κόσμο, στην κοινωνία κι έγινε αυτό το δέσιμο το οποίο δεν πρόκεται να φύγει ποτέ.
Για την εμπειρία του στις ακαδημίες του Ολυμπιακού, στην Αλ Φαϊσαλί και στην ΑΕΛ:
Έχω αποκομίσει πολλές εμπειρίες, έχει ανοίξει μια νέα καριέρα για μένα, δε θέλω να τη συγκρίνω με αυτή που είχα ως ποδοσφαιριστής, αλλά ίσως να καταφέρω πολύ σπουδαιότερα πράγματα απ’ ότι κατάφερα ως ποδοσφαιριστής σε αυτή τη νέα καριέρα.
Βελτιώνομαι συνεχώς, οι ακαδημίες του Ολυμπιακού ήταν μεγάλο σχολείο για μένα, μία γνώση την οποία θα την χρησιμοποιήσω. Έχοντας μιλήσει και με τους διοικούντες, θα προσπαθήσω να εμπλακώ έμμεσα ή άμεσα και με τις ακαδημίες, να βοηθήσω να φτιάξουμε ένα οργανόγραμμα ώστε να βοηθηθούν και τα παιδιά, να βγάλουμε τερματοφύλακα για τα επόμενα χρόνια του Παναιτωλικού.
Η δε Σαουδική Αραβία ήταν η μεγαλύτερη ποδοσφαιρική εμπειρία που έχω ζήσει έως τώρα, συνεργάστηκα με τον Μαρίνο Ουζουνίδη που είναι ένας εξαιρετικός προπονητής, καταφέραμε και γράψαμε ιστορία, περάσαμε στους “16” του Asia Champions League, και μόνο που παίρνεις μέρος σε αυτή τη διοργάνωση, οι παραστάσεις που βλέπεις και οι παίκτες με τους οποίους συναναστρέφεσαι σου δίνουν βιώματα και εφόδια για τη συνέχεια.
Η τελευταία σεζόν στην ΑΕΛ, ήταν ένα πείραμα που δυστυχώς δε βγήκε.
Το μήνυμά του στους φίλους του Παναιτωλικού:
Θα τα πούμε στο γήπεδο, πολλή δουλειά για το καλό της ομάδας.
Λουίτζι σ αγαπάμε και σε ευχαριστούμε για όλα και κυρίως για την αγάπη σου για την ομάδα. Καλώς ήρθες σπίτι σου …