Εμφανώς απογοητευμένος, αποδίδοντας το πρόβλημα του Παναιτωλικού στα στημένα σε φόβο των παικτών στα τελευταία λεπτά, ήταν στη συνέντευξη τύπου ο Μάκης Χάβος.
Πιο συγκεκριμένα, όσα δήλωσε ο Μακεδόνας τεχνικός:
«Ξέραμε ότι είχαμε να αντιμετωπίσουμε μία καλή ομάδα που προσπαθεί να παίξει από πίσω με σύστημα 3-5-2. Μέχρι το 15′ είχαμε κερδίσει 6 κόρνερ. Ο Βόλος πήρε μέτρα στο γήπεδο, δίχως να γίνει απειλητικός. Πήραμε προβάδισμα σε καίριο σημείο του παιχνιδιού. Όταν είχαμε μπάλα έπρεπε να έχουμε τις γραμμές μας πιο κοντά. Βελτιώθηκε αυτό, βγήκαμε και από τα πλάγια και από τον άξονα. Έπρεπε να τελειώσουμε το παιχνίδι, δεν το κάναμε και ήρθε πάλι στατική φάση στις καθυστερήσεις για να ισοφαριστούμε.
Έχω την εντύπωση, επειδή δεν γίνεται να εξηγηθεί αλλιώς, ότι υπάρχει φόβος. Στον υπόλοιπο αγώνα δεν αντιμετωπίσαμε πρόβλημα με τα στατικά. Παίζοντας τέτοιο ποδόσφαιρο έπρεπε ο Παναιτωλικός να είναι πάρα πολύ ψηλά στη βαθμολογία. Συνεχίζουμε την προσπάθεια, δεν μπορούμε να κάνουμε κάτι διαφορετικό. Έχει ακόμη αγώνες, δεν μπορώ να έχω παράπονα από την παρουσία των παικτών. Ευχαριστώ τον κόσμο για την παρουσία του», τόνισε αρχικά.
Για τη διακοπή του αγώνα στα τελευταία λεπτά:
«Ο Βόλος έπαιξε πολύ καλό ποδόσφαιρο, ωστόσο για να έχει σήμερα αυτή την εικόνα κάποιος δεν τον άφησε. Αναφορικά με τη διακοπή, με αποβολές και κάρτες, οι παίκτες μοιραία χάνουν τη συγκέντρωσή τους. Δουλέψαμε πολύ στα αμυντικά στημένα και σύμπτωση που επαναλαμβάνεται παύει να είναι σύμπτωση. Υπάρχει φοβία και κάθε φορά είναι διαφορετικοί παίκτες. Φοβερό το φαινόμενο αυτό».
Για τη διαιτησία και το γεγονός παίχτηκαν 2′ καθυστερήσεων:
«Οι προπονητές απαγορεύεται να μιλάμε για τη διαιτησία. Δυστυχώς δεν μπορώ να μιλήσω και καλύτερα, γιατί αν μιλούσα θα έλεγα πολλά. Ο Παναιτωλικός ποτέ δε ζήτησε την εύνοια κανενός, 50-50 θέλει να τον παίζουν. Είμαστε η πιο καθαρή ομάδα στο πρωτάθλημα».
Για το τι τον προβληματίζει περισσότερο:
«Έπρεπε να τελειώσουμε τις φάσεις. Με τόσους ποιοτικούς παίκτες φτάνεις με αξιώσεις στην αντίπαλη περιοχή, κάνεις το δύσκολο εύκολο και το πιο εύκολο δεν το κάνεις. Είναι η τελική πάσα; Η χαλαρότητα; Δεν μπορώ να το εξηγήσω αλλιώς».
