Συγκίνηση έχει σκορπίσει η είδηση του θανάτου του παλαίμαχου του Παναιτωλικού, Γιάννη Δρόσου, ο οποίος «έφυγε» στα 85 του χρόνια.
Από το 1958 και οκτώ συναπτά έτη τίμησε την φανέλα του Παναιτωλικού, στον οποίο έκανε τα πρώτα του «βήματα», αγωνιζόμενος αρχικά στα «τσικό» του. Αγωνιζόμενος ως σέντερ μπακ και αμυντικό χαφ, ξεχώριζε για το ταλέντο και τα σωματικά του προσόντα.
Οι συμπαίκτες του και οι παλιοί φίλοι της ομάδας έχουν για λένε για το πόσο καλός ήταν στο ψηλό παιχνίδι. Όλοι έχουν να λένε επίσης για τον εξαιρετικό του χαρακτήρα και το ήθος του.
Σε εποχές αγνής αγάπης για το ποδόσφαιρο και την ομάδα, τότε που η υπογραφή σε ένα δελτίο «σφράγιζε» έναν δεσμό ζωής, ο Γιάννης Δρόσος έδωσε για τον Παναιτωλικό ότι είχε μέσα στο γήπεδο. Επί σειρά ετών εξάλλου ήταν και αρχηγός της ομάδας…
Δείγμα της αυταπάρνησής του, το γεγονός ότι σε παιχνίδι στην Προυσιωτίσσης, τραυματίστηκε σοβαρά και χρειάστηκε να χειρουργηθεί στην Αθήνα. Αγρινιώτης ιατρός ανέλαβε την επέμβαση αφαίρεσης του ενός νεφρού του.
Κάπως έτσι, η ποδοσφαιρική του καριέρα οδηγήθηκε άδοξα στο τέλος της, ωστόσο ο ίδιος δεν σταμάτησε να προσφέρει στον Παναιτωλικό από άλλα πόστα και να τον νοιάζεται.
Μέχρι και τα τελευταία χρόνια ήταν δίπλα στην ομάδα, παρά την κλονισμένη υγεία του. Θα παραμείνει αιώνια στο «Πάνθεον» των ηρώων του Παναιτωλικού μίας άλλης εποχής.
Στην κύρια φωτογραφία ο Παναιτωλικός του 1968-69. Όρθιοι από αριστερά: Καρποδίνης (προπονητής), Δρόσος, Σκαμπαρδώνης, Ντέμος, Σταρακάς, Γιαννόπουλος, Ντόκας. Καθιστοί από αριστερά: Κουτσογιάννης, Μπάθας, Παπαμέτης, Ράπτης, Σεϊτανίδης
TON ΓΝΩΡΙΣΑ ΑΠΟ ΚΟΝΤΑ ΠΡΙ 20 ΧΡΟΝΙΑ ΣΤΗ ΒΟΝΙΤΣΑ ΥΠΗΡΕΤΟΥΣΕ Ο ΓΥΙΟΣ ΤΟΥ ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΟΝ ΓΥΙΟ ΜΟΥ ΣΤΟ ΑΚΤΙΟ ΕΞΑΡΕΤΙΚΟΣ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑΣ . ΤΟΝ ΘΥΜΑΜΑΙ ΚΑΙ ΣΑΝ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΙΣΤΗ. ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΤΟΤΕ ΔΕΝ ΥΠΗΡΧΑΝ ΑΥΤΕΣ ΟΙ ΑΝΕΣΕΙΣ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΤΩΡΑ ΟΙ ΠΑΙΚΤΕΣ . ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΝΑ ΠΑΙΞΗ ΣΕ ΟΠΟΙΑΔΗΠΟΤΕ ΟΜΑΔΑ ΤΗΣ Α ΕΘΝΙΚΗΣ . ΗΤΑΝ ΑΣΦΑΛΕΙΑ ΣΤΗΝ ΑΜΥΝΑ . ΤΟ ΧΩΜΑ ΠΟΥ ΘΑ ΤΟΝ ΣΚΕΠΑΣΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΕΛΑΦΡΥ ΣΑΝ ΤΗΣ ΕΛΙΑΣ ΤΑ ΦΥΛΑ ΚΑΙ ΤΗΣ ΔΡΟΣΙΑΣ ΤΟ ΣΤΑΛΑΜΑ . ΣΥΛΗΠΗΤΗΡΙΑ ΣΤΗΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΤΟΥ ΚΑΙ ΠΑΝΤΑ ΝΑ ΤΟΝ ΘΥΜΟΥΝΤΑΙ